Vandaag werd er een scan genomen van het hoofd en hebben we een gesprek gehad met de dokters. Op de scan was duidelijk dat de hersentumor in volume is toegenomen, vooral op de plaats van het coordinatiecentrum. Dat verklaart de huidige klachten. Dit betekent dat de chemo zijn werk niet gedaan heeft en het dan ook geen zin heeft om die chemotherapie verder te zetten. Met bestraling zaten we ook al aan het maximum, dus dat is ook geen optie meer. Besluit is dat er niet verder kan behandeld worden en we vanaf nu een ondersteunende comfortbehandeling starten.
Deze ondersteunende comfortbehandeling zal in nauwe samenwerking met de huisarts gebeuren, waarbij de huisarts overleg pleegt met de dokters in Leuven. We mogen op elk moment de dokters in Leuven bellen als daar behoefte voor is. Op die manier kunnen de verplaatsingen naar Leuven tot een minimum beperkt worden (om de 8 weken moet het katheder wel gespoeld worden). Men drukt erop dat het heel belangrijk is dat er regelmatig contact is met de huisarts. Ons vader moet ook elke klacht uitspreken zodat men er iets kan aan doen. Het is de bedoeling dat het comfort zo hoog mogelijk gehouden wordt. Ook de mogelijkheden voor mentale en sociale ondersteuning moeten nu aangesproken worden.
Vandaag wordt al gestart met een verdubbeling van de dosis cortisonen, wat de vochtophoping rond de hersentumor moet verminderen, waardoor ook de klachten zouden moeten afnemen. De neveneffecten van deze medicatie wegen niet op tegen de voordelen met betrekking tot symptoombestrijding.
Op de vraag wat we nu verder moeten verwachten, was het antwoord dat dit heel moeilijk te voorspellen is. Op basis van het ziektebeeld nu verwacht men niet dat kortademigheid en pijn op de voorgrond zullen treden, maar wel dat de vermoeidheid en het falen van bepaalde hersenfuncties meer uitgesproken worden.
Dit is een moeilijk moment. Iedereen weet dat het er ooit komt, en toch is het moeilijk als het wordt uitgesproken. Maar we gaan er samen nog een heel mooie periode van maken, dat is zeker!
vele lieve groetjes
Deze ondersteunende comfortbehandeling zal in nauwe samenwerking met de huisarts gebeuren, waarbij de huisarts overleg pleegt met de dokters in Leuven. We mogen op elk moment de dokters in Leuven bellen als daar behoefte voor is. Op die manier kunnen de verplaatsingen naar Leuven tot een minimum beperkt worden (om de 8 weken moet het katheder wel gespoeld worden). Men drukt erop dat het heel belangrijk is dat er regelmatig contact is met de huisarts. Ons vader moet ook elke klacht uitspreken zodat men er iets kan aan doen. Het is de bedoeling dat het comfort zo hoog mogelijk gehouden wordt. Ook de mogelijkheden voor mentale en sociale ondersteuning moeten nu aangesproken worden.
Vandaag wordt al gestart met een verdubbeling van de dosis cortisonen, wat de vochtophoping rond de hersentumor moet verminderen, waardoor ook de klachten zouden moeten afnemen. De neveneffecten van deze medicatie wegen niet op tegen de voordelen met betrekking tot symptoombestrijding.
Op de vraag wat we nu verder moeten verwachten, was het antwoord dat dit heel moeilijk te voorspellen is. Op basis van het ziektebeeld nu verwacht men niet dat kortademigheid en pijn op de voorgrond zullen treden, maar wel dat de vermoeidheid en het falen van bepaalde hersenfuncties meer uitgesproken worden.
Dit is een moeilijk moment. Iedereen weet dat het er ooit komt, en toch is het moeilijk als het wordt uitgesproken. Maar we gaan er samen nog een heel mooie periode van maken, dat is zeker!
vele lieve groetjes
