Deze middag ben ik terug thuis gekomen van gasthuisberg met een goed gevoel: alles verloopt op zijn best (als men dat in dit geval zo mag uitdrukken). Al vroeg kreeg ik van de dokter de mededeling dat mijn witte bloedcellen voldoende hersteld waren (toegenomen tot 2300 terwijl het bij een gezonde mens ligt tussen 2500 en 7800)en dat de chemo kon starten.
Na de middag ook een gesprek met prof. Van Steenkiste die me kwan zeggen dat het effect van chemo 3 en 4 vergelijkbaar was met dat van de eerste twee chemo's: veel vooruitgang. Omdat ik de chemo goed verwerk, de resultaten zo gunstig zijn en opdat het eindresultaat zo goed mogelijk zou zijn zal men verder doen met chemo 5 en 6. De kansen op herval nemen dan af. Om problemen met de witte bloedcellen te voorkomen zal men de samenstelling van chemo lichtjes aanpassen.
We hebben ook al gesproken over het verder verloop. Na chemo 6 wordt een scan genomen en op basis daarvan worden de afspraken gemaakt. Men verwacht dat men mijn lichaam dan een periode van herstel zal geven en ondertussen goed opvolgt (regelmatig een scan en bloedcontrole) om tijdig te ontdekken wanneer en waar de kanker terugkomt. Omdat ik de chemo goed verdraag, verwacht men dat bij hervallen opnieuw met succes chemo kan toegepast worden.
De prof heeft ook gezegd dat het goed is dat ik actief blijf: ik moet niet bang zijn om me eens moe te maken ,maar niet uitputten. Leren rekening houden met de signalen van je lichaam....dat betekent voor mij verder doen zoals ik bezig was en dat is een goede geruststelling....binnen een paar maanden kan ik misschien terug mee de groepswandelingen doen!
We hebben het ook even over de witte bloedcellen gehad. Bij een gezonde mens worden die om de 2 dagen vernieuwd. Bij chemo wordt dat productieproces onderdrukt en daardoor ontstaat het tekort. Eenmaal de chemo uitgewerkt is kan dat niveau dus snel herstellen en dus ook de weerstand tegen infecties...ook dat was heel geruststellend.
Ik schrijf dit alles met een goed gevoel, het gevoel van iemand die bijna hersteld is van een "dramatische " ziekte...ook al blijft het risico voor herval bestaan en ben ik nog niet op het einde van het proces !!!
In Leuven ben ik weer prima verzorgd door altijd vriendelijke en deskundige verpleegsters....ook dat geeft een goed gevoel.
Dank aan iedereen die meeleeft met mij door te helpen of gewoon door dit te lezen en eventueel te reageren.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
Amai va, zo positief, waar haal je alle kracht?! Dat moet je mij eens leren! Ik ben ervan overtuigd dat die postieve kracht die van je uitgaat heel wat bijdraagt tot je eigen herstel en het goed voelen van jouw omgeving. Ik kom jullie straks nog eens in de watten leggen met een vers gebraden kipje ... laat dan maar eens zien hoe goed de eetlust is :-)
Wannes is heel bewust bezig met de "slechte celletjes". Deze week aan zee hoorde ik hem uitleggen tegen zijn speelkameraadje van 5 dat die zich goed moest insmeren tegen de zon want dat hij anders slechte celletjes kon krijgen zoals zijn opa. En dat hij dan dikwijls naar het ziekenhuis zou moeten om heel straffe pilletjes te nemen die alle celletjes kapot maken, de goede en de slechte. En dan zou hij een pet moeten opzetten omdat ook de celletjes van zijn haren worden kapot gemaakt en de haren daardoor uitvallen. Hij voegde er ook nog aan toe dat zijn opa nog altijd haren en een baard heeft. Dus ook aan de kindjes geven je een duidelijke boodschap mee.
Lieve groetjes van ons allemaal
Ik ken niet zo veel van al dat pc gedoe maar wil toch eens reageren om mijn steentje bij te dragen aan va zijn mooie blog en hoe ik alles heb ervaren .
Het nieuws van va zijn ziekte kon voor mezelf niet op een slechter tijdstip gekomen zijn( al bestaat een goed tijdstip in dit geval niet )
Ik was de laatste dagen aan het aftellen van mijn zwangerschap , een periode die eigenlijk spannend , vermoeiend maar met positieve vooruitzichten moet zijn , het liep anders .
Ik was emotioneel echt kapot , er zat leven in mn buik maar plots stelde dat nog zo weinig voor ....., gelukkig maar tot ze geboren werd , ons dochter Noor.
Va is voor mij iemand waar ik enorm naar opkijk , waar ik veel van leer door hem te observeren en te praten . ik vind hem een enorme wijze man , hij straalt dat ook uit , en hij heeft de gave van rust uit te stralen .Ik ben nog jong en in veel dingen onervaren en heb nu meer dan ooit zijn raad en steun nodig. Dat gevoel zal nu ook wederzijds zijn.Dat besef is nu nog sterker geworden , dus daarzie weeral een positief aspect aan " de ziekte ".En zo proberen we in alles het positieve te zien .Daarom ben ik zo blij dat de resultaten nu al zo positief zijn en zo trots voor de manier waarop va dit alles aan pakt.Kunnen we weeral veel van leren .Ik ben ervan overtuigd dat va dit kan verslaan , hij zal allesins alles doen wat hij kan.Het is iets raars " kanker " maar ik sta versteld van wat de medici al kan.We kunnen niet anders dan het volle vertrouwen erin te hebben.
Bart , mezelf en de kindjes hebben vake en moeke nog hard nodig !Kom maar vlug af naar zee dat we samen kunnen genieten van het goeie weer !Ik zie jullie graag
dikke knuffel
van u schoondochter leen.
Lieve, het eten was lekker en bedankt voor de sterke waardering. Het is tof dat de kindjes mee beleven...Wannes komt telkens mijn haar en baard voelen en is dan heel lief.
Leentje, jou brief is heel lief en vertrouwelijk en het vind het zeer verrijkend als jonge mensen willen ervaring op doen bij "wie al wat verder staat in het leven".
Ik ben dankbaar dat dit kan.
Post a Comment