12 juni 23u20

Onze va is mooi ingeslapen, op zijn typische manier: rustig, heel sereen, na duidelijk afscheid te hebben genomen, na te kunnen vaststellen dat alles goed was, dat iedereen bij hem was, dat we allemaal samen, elkaar steunend, verder gaan, zorgend voor elkaar.

Het was zo mooi:
Ons moe en onze Bart gingen, moe van hun vorige nachttaak, slapen. Greet, Lieve en Leen maakten zich klaar voor het waken tijdens de nacht. Ons moe ging hem nog een knuffel geven en goede nacht wensen. En dan leek het alsof hij dacht ´goed, ik ga ook slapen, slaapwel`, en hij sliep rustig in. Zo mooi, zo warm, het voelde aan als een heel waardevol geschenk. Ook alle kleinkinderen hadden in de loop van de dag nog iets kunnen zeggen tegen hun opa. Alles leek afgewerkt, zijn taak leek volbracht.

Wat heeft hij het goed gedaan, zo sterk, zo flink. We zijn ontzettend trots op hem en proberen zoveel mogelijk van onze va mee te dragen.

Dank aan allen voor de steun, op welke manier dan ook, jullie hebben deze moeilijke momenten mee helpen dragen.

Vele lieve groeten van de hele familie