Thursday, May 17, 2007

Nog enkele uitreksels van ontvangen mails

Ik ben ervan overtuigd dat uw optimistische benadering alleen maar kan helpen om dit alles te boven te komen.
Marcel, je bewijst hiermee nog maar eens dat je een intelligente en positieve persoon bent, zo kennen we je van op school. Doe zo verder, hou vol en overwin! Jij kunt dat.


Ik bewonder uw moed om via internet te tonen dat uw geloof in de toekomst nog altijd rotsvast is, want niemand beter dan jij weet - vanuit uw studententijd zelfs - dat een rotsvaste wil voldoende is om alle obstakels te overwinnen.
Wees er van overtuigd dat alle vrienden, ook al ziet ge ze niet zo veel, met u meeleven en u solidair steunen.

Ik wens je moed, kalmte toe; ik zou zoveel meer willen doen voor jou, maar aan bepaalde dingen kan ik niets veranderen. Ik denk aan je !
Wanneer je het moeilijk hebt, probeer je dan te concentreren op de kleine, binnen reikwijdte liggende vreugden. Probeer de rust te zoeken.Het is al hééééél lang geleden dat ik nog zo'n toffe meneer heb leren kennen.
Marcel, jou wensen we positieve gedachten, want zij zijn het geheim van iedere genezing. Ook al weten we dat het niet altijd gemakkelijk is.Ook voor de andere familieleden is het niet gemakkelijk als je geconfronteerd wordt met ziekte van je partner - vader -grootvader. Want deze mensen worden vaak vergeten.
Maar als je goede momenten in je leven, intens en bewust beleeft, is er veel kans dat je sterker staat in kwade dagen.

Gelukkig toch weer wat nieuws over de gezondheidstoestand. Volgens mij verloopt alles vrij vlot; zulke wandelingen vragen toch wel wat van de fysische krachten en als je bedenkt dat chemo toch heel wat kracht wegneemt, dan vind ik wat je gepresteerd heb super. Blijf naar je lichaam luisteren, forceer niets, als je moe bent moet je daaraan toegeven en jezelf rust gunnen (ik weet dat het zelfs niet anders kan) om nog niet meer energie kwijt te raken. Maar blijf je interesseren voor de dingen die je altijd geïnteresseerd hebben, dat houdt je gedachten positief bezig. Dat je gespannen de resultaten van volgende week afwacht, is niet meer dan normaal, maar ik weet dat ook al zijn die niet zo positief, de geneeskunde veel kan om daaraan iets te doen. Energie kan men je geven als dat nodig is en andere chemo ook. Er zijn zoveel mooie dingen om je heen,( ik denk dan bijvoorbeeld aan die zes kleinkinderen die iedere keer dat je ze ziet weer iets nieuws kunnen en zo lief kunnen zijn) denk daar zoveel mogelijk aan en tracht er in op te gaan. Het is nu een moeilijke periode, en voor iemand als jij die altijd zeer actief bent geweest is het natuurlijk niet gemakkelijk te ondervinden dat het minder goed gaat en dat je krachten uit je weg lijken te vloeien. Chemo doodt nu eenmaal niet alleen de slechte cellen. Dat de slechte wegmoeten, daar ga je voor, nadien bouw je de goede weer geleidelijk weer op. Eet vooral wat je graag eet en laat de rest voor de anderen. Mijn schoonbroer kon een ganse tijd geen aardappelen meer binnenkrijgen, zelfs in het ziekenhuis werden die vervangen door boterhammen met platte kaas. Nu zijn de aardappelen weer lekker.
Denk niet te veel aan wat eventueel nog zou kunnen komen. Denk aan nu en spaar je energie. Vermijd infecties en hou je rustig bezig.

Tot de volgende keer !


Jij was steeds één en al werkkracht op Tongelsbos.Wandelen en fietsen zijn 2 van uw belangrijkste hobby's.De natuur met al haar moois boeien U geweldig.En toch kun je nog ziek worden!!
Ik heb uw blog gelezen en ben verrast door Uw moed en optimisme.Ik denk dat ik , als het mij moest overkomen, diep zou wegzakken in zwart gepeins.Ik denk echter wel dat Uw positieve instelling de beste genezer zal zijn.Ik bewonder je positieve berichten en wens je veel sterkte.
Graag zou ik je eens willen bezoeken, als jij dat wilt.


Met verbazing heb ik uw blog grondig gelezen. Ik moet je echt bewonderen om je inzet.
Het is nu voor jou en je familie een moment van bezinning, wat ga je verder met je leven aanvangen?
Een goede raad, probeer stress te vermijden, en doe alles rustig aan. Neem voldoende rustpauzes, dat is ook belangrijk voor het verloop van je ziekte. Geniet van de dingen die je nog kan en probeer positief te blijven. Je hoeft niet te doen alsof. Als je behoefte hebt om te wenen of u rot te voelen doe je dat maar, maar laat daarna je lach terug verschijnen. Maar dat weet je waarschijnlijk al.
Vele groetjes aan jou en je hele familie en hopelijk tot ziens. Maandag tijdens, of na de wandeling, of een bezoekje thuis.

Veel sterkte en moed

No comments: